Big City Life.. Nee dank je

Na een 56 uur in een trein te hebben gezeten was ik er dan eindelijk.. Guangzhou!
Ik zou in eerste instantie een vriend daar zien, die ik in Hangzhou had ontmoet. Helaas ging dat feest niet door aangezien zijn baas hem opeens weigerde vrij te geven.
Dus dan maar weer alleen. Na wat zoeken vond ik een hostel wat absurd duur was.. 60 yuan per nacht voor een 10 bed dorm!

Je merkt heel goed dat het hier veel duurder is dan in het noorden. Zo betaal je meer voor je dorm, boodschappen en souvenirs. Ook komen heel veel amerikanen hier om een kind te adopteren. Ze moeten dan een maand of wat in China blijven en verblijven uiteraard in de meest luxe hotels.

Dat het niet mijn stad was had ik al snel door, maar aan de andere kant heb ik wel twee nederlanders ontmoet. Heel fijn weer eens een normaal nederlands gesprek te kunnen voeren, zeker na 56 uur nul contact met mensen.

In Guangzhou een gitaar gekocht, namelijk het een en ander geschreven en ik mis de muziek nogal. Ook een plek gevonden waar ik wat chinese instrumenten kan kopen, maar daar wacht nog maar even mee.

Vandaag in Macau aangekomen en om eerlijk te zijn is dit al helemaal niks voor mij. Het is net een Portugees stadje met absurd hoge prijzen. Zo slaap ik voor 100 yuan in een kamer met een bed en bureautje. De kamers zijn gescheiden dmv een paar planken die daar even zijn neergezet. Maar uiteraard het beste ervan maken. Ik ben lekker op een pleintje gaan zitten met mijn gitaar en boek.

Morgen denk ik het park in en overmorgen Hong Kong. Ik ben bang dat dat ook niet geweldig zal zijn, maar ik heb nou eenmaal een visum nodig. Ook heb ik wel behoefte om wat bekende gezichten te zien en kan dus niet wachten tot Fleurs ouders naar Hong Kong komen. (en uiteraard de Pappa halverwege april)

Nu klinkt deze blog nogal negatief, maar het niet allemaal bagger. Zo is er een heerlijk zonnetje, lekker even tijd om te relaxen en goed boek op het nachtkastje. Ik ben gewoon verwend door alles wat ik hier al meegemaakt heb..

Nu is het tijd voor een boterham met pindakaas! Want eens een Nederlander, altijd een Nederlander.

alles weer op een rijtje

gelukkig, gisteren mijn camera teruggekregen en dat was een heel avontuur.
We gingen terug naar de plek waar ze hem hadden afgepakt en zagen daar een man met een tas vol camera's. Hij zei dat we hem moesten volgen, dus dat deden we. We gingen de afgeslote straat op onder begeleiding van een stuk of 10 soldaten. Zeer indrukwekkend, vooral in deze straat waren veel winkels en hotels afgebrand.
Toen we op het plein aankwamen waar normaal de markt is, was deze omgetoverd in een soort hoofdkantoor. Overal waren LAV's en trucks vol militairen. Na veel overleg moesten we uiteindelijk achterin een politiewagen zitten en brachten ze ons naar het PSB. Daar bekeken ze de foto's en gaven mijn camera terug.
Ze hebben geen enkele foto verwijderd, zelfs niet die van de verwoeste gebouwen.

Terwijl we aan het wachten waren in het bureau, kwam er een hele stoet trucks voorbij vol militairen. Ik ben gestopt met tellen toen ik bij de 30 was, maar het was aanzienlijk meer dan dat. Geen idee waar ze naar toe gingen, aangezien ik op dat moment meer geintresseerd was in het terugkrijgen van mijn camera.

Vandaag de hele tijd geprobeerd het psb aan de lijn te krijgen maar dat lukte niet. Dus toen maar vol overtuiging naar de straat gegaan, met het bonnetje van het yakhotel in mijn hand, dwars door de checkpoint. Ze waren volgens mij een beetje verrast en lieten me gewoon gaan! Toen ik door die straat liep zag ik dat twee tibetanen werden gearresteerd. Ze waren gehandboeid met een soort doek.
Maar goed, op naar het yakhotel! Ik kon mijn vliegticket en cd vol foto's terugkrijgen, maar mijn tas was er niet. Die was nu bij iemand thuis, vanwege de onveilige situatie. Ik moest twee uur wachten in het hotel en ik was niet vergeten dat er een dakterras was. De perfecte locatie voor wat mooie plaatjes, maar helaas was de deur tot het terras gesloten.
Tas uiteindelijk terug en de mensen die hem brachten hebben zelfs een treinkaartje voor me geregeld. Het is op dit moment dus niet toegestaan om als buitenlander in Lhasa te zijn en ze waren erg geschokt toen ze mij zagen.

Maar goed, overmorgen vertrek ik richting Guangzhou om mijn visa te verlengen. Dus morgen laatste dag hier in Lhasa/tibet. Proberen weer in de straat te komen en heel misschien wat foto's te maken van het leger, aangezien het erg overweldigend is.

Ik maak het goed en heb het naar mijn zin, ondanks dit alles. Jullie horen snel weer van me!

Tibet, toch even eng

Zoals jullie misschien al gehoord hebben, is het hier goed mis!
Ik heb nog nooit zoveel politie en leger in mijn leven gezien.. Ik bevind me momenteel in Shigatse, de op een na grootste stad in Tibet en was op weg terug naar Lhasa. Helaas is er het een ander gebeurd daar. Volgens de hoteleigenaar zijn er gisteren 1000

Tot zover kon ik eergister mijn blog typen voor het leger het internetcafe ontruimde. Nu in Lhasa en de problemen zijn nog lang niet opgelost. Overal verwoeste gebouwen en heel veel leger. Vandaag geprobeerd in het yakhotel (het hotel waar mijn spullen zijn) te komen, maar de gehele straat is afgesloten. Waarschijnlijk staat het er nog wel, in tegenstelling tot wat andere hotels.
Mijn poging om in de straat te komen was niet onopgemerkt gebleven en ik eindigde in een interview voor CCTV9, de internationale zender in China.
In het hostel waar ik nu verblijf vroeg ik of ik foto's van de verwoeste gebouwen mocht maken, ze zeiden dat dat geen probleem was. Dus wel! Ze hebben mijn camera afgepakt omdat ik 7 foto's van gebouwen had. Ze beloofden me dat ik hem terug zal krijg met een paar foto's minder.. dus hopen maar. Dit betekend wel dat ik langer hier moet blijven, om zowel mijn spullen als mijn camera terug te krijgen..

om een beetje indruk te geven: overal zie je verbrande huizen, voornamelijke de chinese winkels zijn aardig verwoest. Het hotel waar ik nu in verblijf probeerden ze ook in brand te steken, maar dat lukte niet goed. De enige zichtbare schade is een kogelgat in de deur. Overal lopen millitairen en suv's rijden constant rondjes.
Gisteren mochten we niet naar buiten en hoorden we wat pistoolschoten.. het vervelende is dat je zo weinig info krijgt over de situatie.
Je voelt je echter niet onveilig, maar fijn is anders. Nu maar hopen dat alles snel weer in orde is zodat ik verder kan met mijn trip!

Ik zal de komende tijd veel online zijn gezien je niet veel andere dingen kan doen. Nu maar hopen dat ze dit cafe niet ontruimen..

Berg Everest, u zult nog even op me moeten wachten..

Daar zit je dan.. 48 uur in een trein vol monks die uiteraard geen woord engels uit hun keel krijgen. Maar het was wel een aparte ervaring. Ik dacht dat de trein rechtstreeks naar Lhasa zou gaan, maar in plaats daarvan deed hij een ronde China: Chengdu, Xi an en toen naar de provincie ten noorden van Tibet genaamd Xinjiang. Prachtig om te zien, gigantische bergen en meren. Echt balen dat ik binnenkort naar Hongkong moet..

Maar goed, ik heb het toch voor elkaar gekregen om een soort van gesprek met een monk te hebben en als resultaat heb ik nu het Tibets alfabet in mijn schriftje en een prachtige tekening van een of andere heilige.
Nu dus in staat quinten, niels, mattijs, jose en marianne in het tibets te schrijven.. Je weet niet wat je ziet!

In lhasa kwam ik erachter dat er het een en ander aan de hand is in Tibet. De Dijlee Lhaamaa (Ik zal de afkorting DL gebruiken aangezien het niet toegestaan is dingen over hem te schrijven) heeft twee dagen voor ik in Lhasa aankwam gezegd dat de monks moeten vechten tegen China. Overal is politie en het is niet veilig om 's avonds door de straten te lopen. Veel kloosters zijn gesloten en je ziet een hoop angstige blikken. Maar ik laat me uiteraard niet kennen en ga gewoon lekker mijn gang, maar iets meer voorzichtiger dan gewoonlijk. Heel snel het paleis van DL bekeken, aangezien ze van plan zijn het te sluiten voor publiek. Er gaan zelfs geruchten dat het er niet meer zal staan na de Spelen in Beijing.
Ook heeft DL gezegd dat er misschien geen nieuwe DL komt na hem, aangezien China de man die de reincarnatie van de DL kan herkennen gevangen heeft genomen.
Ik weet nu ongeveer wat hier aan de hand is, maar als u geintresseerd bent in gedetaileerde uitleg, zal u me toch moeten vinden op skype, aangezien dat het enige is wat ze niet kunnen controleren.
Ik weet niet of jullie het een en ander horen over China, maar er gebeurd veel de laatste tijd. Gijzeling in Xi an, 200 monks gearresteerd, de UN in Mount Everest Base Camp enz.

Dat laatste is zeker balen, aangezien ik nu niet naar Everest mag, dus dan maar een andere tour. Morgenochtend vroeg weg in een jeep het zuid Tibet verkennen voor vier dagen.. Vast leuk.

Vandaag met een duitser een berg beklommen.. Ik met mijn brakke conditie was no match voor hem, maar ik heb de top gehaald en eenmaal daar aangekomen, kreeg ik pas echt het gevoel van.. Whoa, ik ben gewoon in Tibet!

Nu even lekker een Tibets biertje drinken en dan naar bed. Kan niet wachten tot morgen!

Tibet of toch niet?

Owh owh ohw.. Alweer een hele tijd geleden sinds ik wat gepost heb, maar de tijd vliegt hier helaas voorbij! Chengdu was geweldig, super lekker weer en daarom meerendeel van de tijd in mijn zwembroek en eenT-shirtje doorgebracht. Helaas zijn er niet veel dingen die je kan doen in Chengdu, maar de stad zelf is erg mooi.
Maar ze hebben wel panda's! Ik heb ik Beijing twee panda's gezien maar vond het niet heel erg bijzonder.. Maar hier is het heel komisch. Ze hebben panda's van jong tot oud en ik kwam tot de conclusie dat panda's verschrikkelijk lui zijn, mijn soort dier dus.

2 maart, Quintens verjaardag maar ook die van Martin! Een hele vriendelijk jongen uit Noorwegen. Om zijn verjaardag te vieren gingen we naar een rock bar waar hij kon genieten van de Liverpool wedstrijd. Heel gezellig en niet te druk, maar ik wilde hem toch een gedenkwaardige verjaardag bezorgen. Dus ik liep naar de bar en vroeg of ze misschien vuurwerk of iets in die richting hadden. Helaas geen vuurwerk, maar ze konden wel een "firedrink" maken.. Iets is beter dan niets dus kom maar op met die vuurdrank. Tot mijn verbazing begonnen ze een boel glazen op elkaar te stapelen met op de top een of andere sterke drank en voor de stapel een glas met Baileys of zoiets. Vervolgens gooiden ze spiritus over de bar.. Lucifer bij het shotglaasje en het feest kon beginnen.. Was heel leuk om die bar in brand te zien en Martin had geen idee wat hem overkwam. Hij moest als een gek het glas voor de stapel met een rietje opdrinken om vervolgens het shotglaasje te shotten. In de taxi terug kon hij het nog steeds niet geloven en bleef maar zeggen dat dit zijn beste verjaardag ooit was! Quin, als ik terug kom ga ik proberen een vuurdrankje voor jou te maken, een soort afterbirthday drankje... Maar misschien is dat niet zo'n verstandig idee...

Het plan was na Chengdu het wilde Tibet te ontdekken, maar aangezien het nogal duur en enigszins gevaarlijk was besloten we (ik en Naoki de Japanner) naar Chongqing te gaan. Niet dat daar veel te zien is, maar vanaf hier is het erg makkelijk om te touren over de Yangtzi river.
Omdat het een paar dagen kost voor we die tour konden doen, moesten we wat verzinnen om de tijd te doden. Het idee was naar Dazhu in het westen te wandelen. Dat zou ons ongeveer 3 dagen kosten en ik was om eerlijk te zijn heel erg enthousiast.
Helaas is het in Chongqing province erg mistig en ook dit ging niet door. We hadden geen zin om de hele tijd in de mist te lopen.
Maar na wat mensen in het hostel te hebben gesproken, besloot ik toch maar naar Tibet te gaan. Over een dag of twee ben ik dus in de wildernis of aan het schaken met wat monniken.
Naoki gaat niet naar Tibet ivm zijn Visum dus dat is spijtig.
Eerst baalde ik dat ik niet eerder naar Tibet was gegaan, aangezien het nu duurder is vanwege een nieuwe regeling in verband met de Spelen in Beijing. Maar het voordeel daarvan is dat ik nu maanden lang in Tibet mag blijven in plaats van zeven dagen.

Gisteren gingen we op zoek naar de gevangenissen in Chongqing, omdat dat ongeveer het enige is wat je hier kan doen volgens Lonely planet.. Maar het zag er niet veel belovend uit en namen daarom maar de kabelbaan richting de bergen. Heel eng: een paar meter boven de grond een erg onveilig ogende cabine, maar ik heb het overleefd. Helaas was het al laat en konden we niet meer naar beneden lopen, misschien een idee voor morgen.

Vandaag gewinkeld aangezien ik in Chengdu mijn vest, bril en een CD was vergeten. Nu een T-shirt, vest en wat DVD's rijker. Was niet echt goedkoop, maar wel vergeleken met Nederland. Voor de rest heb ik niet erg veel te melden, zoals gewoonlijk weer een heleboel vriendelijke mensen ontmoet en heb het ontzettend naar mijn zin. Ik zal proberen wat meer te bloggen, maar kan niks beloven!
Ik hoop in ieder geval dat zowel Quinten als Jose een fijne verjaardag hadden.
Dat was het dan:
Volgende blog komt waarschijnlijk vanuit Tibet.. Over en uit!