Na 19 uur en 30 minuten in een stinkend hokje gezeten te hebben kwam ik dan eindelijk aan in Xi'an... Hardseat voor zo lang? Nooit maar dan ook echt noooooooit meer. Het was vreselijk:
Je kon je benen niet kwijt, plaats voor je bagage was er amper en als je naar de wc moest.. succes: het kostte me minstens 20 minuten voor ik eindelijk rustig mijn ding kon doen.
Er zijn ongeveer 3x zoveel mensen in de trein als dat er zitplaatsen zijn, dus het meerendeel heeft de 19 uur staand doorgebracht. Het vreemde is dat die mensen daadwerkelijk zo kunnen slapen, zonder om te vallen. Als ze niet sliepen, dan waren ze wel aan het schreeuwen, roken of spugen.. Heel gezellig en uiteraard sprak er niemand ook maar 1 woord engels; laat staan Nederlands.
Bus richting Bell Tower genomen en op mijn gevoel uitgestapt.. oftewel ik stond 15 meter van mijn hostel! Snel wat gegeten en toen eindelijk eens rustig kunnen slapen... En dat was nodig! Ik heb van 14.00 tot 10.00 geslapen en dat voelde goed!! Toen een dagje rust genomen en wat nieuwe vrienden in het hostel gemaakt. Tegen de avond kwam er een bassist/gitarist die echt de sterren van de hemel speelde.. Ooit word ik ook zo goed, wacht maar! Veel muziek gemaakt en met hem en een chinese vriend van hem naar een muziekbar geweest... Het gekke is dat elke band die ik hier zie niet Chinees is, dus blijkbaar is er een behoorlijk goede markt voor bands uit Europa in China. Misschien een idee voor Overgo??
Vandaag naar het Esercito Di Terracotta (het Gekookte Aarde Leger) geweest, heel indrukwekkend! Ik kan goed begrijpen dat de eerste keizer van China zoiets bij zijn graf wilde hebben, want je weet maar nooit wanneer je een gigantisch stenen leger in het dodenrijk nodig hebt (foto's komen eraan)
Morgen een paar torens bekijken en een muur rond de stad beklimmen. Even veel lopen want ik moet wat aan mijn conditie doen. Overmorgen vertrek ik namelijk naar Cheng Du en vanuit daar door naar Lhasa, Tibet! Ik ben zo benieuwd hoe dat eruit zal zien, want ik hoor van iedereen die er geweest is de meest bizarre verhalen.
Het idee is om ongeveer twee dagen in Lhasa te blijven en dan naar het zuidwesten te vertrekken, richting de grens van China. Daar een driedaagse wandeling maken langs de bergen (Mount Everest!) Zeer enthousiast en een beetje zenuwachtig. Mocht ik die trip overleven, dan is mijn volgende bestemming waarschijnlijk Guangzhou of HongKong.. Maar dat zie ik dan wel.
Het fijne is dat ik een Japanner (Naoki) heb ontmoet die samen met mij naar Tibet gaat. Hij gaat de wandeling niet doen, maar het is wel fijn om met iemand te reizen die Engels spreekt en ook nog eens Chinees kan lezen!
Voor de rest ben ik China nog lang niet zat en heb het idee dat 5 maanden misschien niet lang genoeg is..
Vanavond ga ik uit om te vieren dat we een treinkaartje konden bemachtigen. Het is namelijk haast onmogelijk om in Xi'an te komen of te verlaten. Vraag me niet waarom, maar we hadden dus mazzel. Overmorgen dus rond 18.00 een 16 uur durende reis naar Cheng Du en deze keer: geen harde stoel, maar een hard bed(klinkt veelbelovend, niet?)
hoe dat afloopt? U hoort het de volgende keer!
(p.s. Katten in het hostel! owwh ik mis Courage en Zoe, maar deze beesten zijn ook wel lief)
maandag 25 februari 2008
vrijdag 22 februari 2008
Balen!
Ooeeeh... ik zal de situatie even uitleggen. Ik heb besloten om gelijk naar Xi'an te gaan, zodat ik genoeg tijd heb om naar Tibet te gaan. Ik heb nog anderhalve maand Visa over, dus dat moet wel lukken.. Helaas is het lentefeest (chinees nieuwjaar) nu afgelopen en dat betekend dat iedereen weer begint met reizen.
De mensen in mijn hostel hielpen me om een ticket naar Xi'an te boeken, maar het was bijna onmogelijk. Er was maar een optie: een dag later dan dat ik wilde, een langzame trein, hardseat zitplaats en het duurt 19 uur... ik vertrek over een paar uur en heb er niet echt veel zin in.
Maar goed, voor de rest is Nanjing leuk. Mijn hostel is vlak bij een plein met tempels en winkeltjes.. Ze hebben zelfs een Burgerking!
Eergisteren met de bus naar het museum en dat was heavy! Als je de verhalen leest over hoe de japanners de chinezen afslachten... Heel de dag met kippenvel rondgelopen. Helaas mocht ik geen foto's binnen maken, maar als iemand ooit in de buurt van Nanjing komt.. Dit is iets wat je niet mag missen.
Die avond gehoelahoept voor een grote massa mensen... Ik stond gewoon te kijken en werd toen opeens naar voren getrokken. Uiteindelijk eindigde ik op de tweede plek met een PR van 5 seconde (mamma, je bent nu vast en zeker apetrots op me, is het niet?).
Het park was ook mooi, maar niet echt heel bijzonder. Normaal gesproken ga ik altijd met andere reizigers dingen bekijken, maar vond het gisteren wel fijn om even op jezelf te zijn.
Relaxed op een bankje, genietend van het zonnetje. Want het begint al warmer te worden.
Het leuke was dat ik op mijn camera een filmpje vond van Nederland. Ik had deze gemaakt de dag dat ik mijn camera kreeg. Het is niks bijzonders, een gesprek met Quinten en even Zoe en Courage in beeld.. Maar het deed me bijzonder goed!
Ook heb ik nu een account op Facebook.. En ik kan daar mijn foto's kwijt! Dus mocht iemand geintresseerd zijn, ik betwijfel het echter.. Hier is de link http://www.facebook.com/album.php?aid=93939&l=3b91a&id=808590789
Er staan nog niet erg veel foto's op, maar daar gaat snel verandering in komen! Nu even wat eten voor ik in de trein stap.. Ik twijfel tussen Burgerking en KFC...
De mensen in mijn hostel hielpen me om een ticket naar Xi'an te boeken, maar het was bijna onmogelijk. Er was maar een optie: een dag later dan dat ik wilde, een langzame trein, hardseat zitplaats en het duurt 19 uur... ik vertrek over een paar uur en heb er niet echt veel zin in.
Maar goed, voor de rest is Nanjing leuk. Mijn hostel is vlak bij een plein met tempels en winkeltjes.. Ze hebben zelfs een Burgerking!
Eergisteren met de bus naar het museum en dat was heavy! Als je de verhalen leest over hoe de japanners de chinezen afslachten... Heel de dag met kippenvel rondgelopen. Helaas mocht ik geen foto's binnen maken, maar als iemand ooit in de buurt van Nanjing komt.. Dit is iets wat je niet mag missen.
Die avond gehoelahoept voor een grote massa mensen... Ik stond gewoon te kijken en werd toen opeens naar voren getrokken. Uiteindelijk eindigde ik op de tweede plek met een PR van 5 seconde (mamma, je bent nu vast en zeker apetrots op me, is het niet?).
Het park was ook mooi, maar niet echt heel bijzonder. Normaal gesproken ga ik altijd met andere reizigers dingen bekijken, maar vond het gisteren wel fijn om even op jezelf te zijn.
Relaxed op een bankje, genietend van het zonnetje. Want het begint al warmer te worden.
Het leuke was dat ik op mijn camera een filmpje vond van Nederland. Ik had deze gemaakt de dag dat ik mijn camera kreeg. Het is niks bijzonders, een gesprek met Quinten en even Zoe en Courage in beeld.. Maar het deed me bijzonder goed!
Ook heb ik nu een account op Facebook.. En ik kan daar mijn foto's kwijt! Dus mocht iemand geintresseerd zijn, ik betwijfel het echter.. Hier is de link http://www.facebook.com/album.php?aid=93939&l=3b91a&id=808590789
Er staan nog niet erg veel foto's op, maar daar gaat snel verandering in komen! Nu even wat eten voor ik in de trein stap.. Ik twijfel tussen Burgerking en KFC...
dinsdag 19 februari 2008
Hangzhou en Nanjing
De bedoeling was in Hangzhou een internetcafe te vinden, maar dat was toch iets moeilijker dan verwacht. Het is wat wij een grote stad zouden noemen, maar erg beschaafd is het niet. Hangzhou hostel was leuk: aardige lui en een instant dronken Ier aan je zijde is ook een aparte ervaring. We hadden West Lake een paar meter ten westen van ons en allerlei winkeltjes en clubs aan de andere kant.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik daadwerkelijk moet nadenken om in het nederlands te typen, ik ben zo gewend aan het engels.. Maarja, daar gaat een einde aan komen: In Hangzhou waren aardig wat buitenlanders, maar Nanjing is een toeristische trekpleister voor Chinezen!
De reis naar Nanjing was wel eng, vier uur in een bus en ik wist niet of ik de juiste had. Alles is in het chinees en ik begrijp nog steeds niet hoe ik het voor elkaar heb gekregen. De taxichauffeur wist niet waar mijn hostel was en ik was helemaal kapot van de reis. Maar goed, ik heb het gehaald!
Morgen met een franse vrouw op stap. Er zijn twee dingen in Nanjing die je moet zien: een museum en een park. Ik blijf hier twee dagen dus dat komt vast in orde. Ik weet nog niet wat mijn volgende stop is, maar ik ga zowiezo richting het westen. Ik wil Xi An zien, maar om daar nou direct heen te gaan.. Ik ben zo bang dat ik daardoor allerlei dingen mis. Toch tijd zat, dus op mijn dooie akkertje grofweg een route kiezen works for me.
Gisteravond naar een bar gegaan met rockband. Klonk erg goed en moest daarom even een praatje maken met de drummer en bassist. Ze wilden dat ik op het podium kwam om te spelen, maar het is hun optreden dus ik hield me in. Wel speelden ze wat nummers van Guns 'n Roses en the Eagles. Op het einde werd ik echter toch het podium opgeduwd en voor ik het wist was ik "Sweet Child o' mine" aan het spelen. Nog een leuke Jam als afsluiter en mijn avond was compleet.
Dat was de blog weer voor vandaag, jullie horen snel weer wat van me.. En ik kan het niet vaak genoeg zeggen, maar China is the place to be!
SEAGULL
Ik moet eerlijk toegeven dat ik daadwerkelijk moet nadenken om in het nederlands te typen, ik ben zo gewend aan het engels.. Maarja, daar gaat een einde aan komen: In Hangzhou waren aardig wat buitenlanders, maar Nanjing is een toeristische trekpleister voor Chinezen!
De reis naar Nanjing was wel eng, vier uur in een bus en ik wist niet of ik de juiste had. Alles is in het chinees en ik begrijp nog steeds niet hoe ik het voor elkaar heb gekregen. De taxichauffeur wist niet waar mijn hostel was en ik was helemaal kapot van de reis. Maar goed, ik heb het gehaald!
Morgen met een franse vrouw op stap. Er zijn twee dingen in Nanjing die je moet zien: een museum en een park. Ik blijf hier twee dagen dus dat komt vast in orde. Ik weet nog niet wat mijn volgende stop is, maar ik ga zowiezo richting het westen. Ik wil Xi An zien, maar om daar nou direct heen te gaan.. Ik ben zo bang dat ik daardoor allerlei dingen mis. Toch tijd zat, dus op mijn dooie akkertje grofweg een route kiezen works for me.
Gisteravond naar een bar gegaan met rockband. Klonk erg goed en moest daarom even een praatje maken met de drummer en bassist. Ze wilden dat ik op het podium kwam om te spelen, maar het is hun optreden dus ik hield me in. Wel speelden ze wat nummers van Guns 'n Roses en the Eagles. Op het einde werd ik echter toch het podium opgeduwd en voor ik het wist was ik "Sweet Child o' mine" aan het spelen. Nog een leuke Jam als afsluiter en mijn avond was compleet.
Dat was de blog weer voor vandaag, jullie horen snel weer wat van me.. En ik kan het niet vaak genoeg zeggen, maar China is the place to be!
SEAGULL
donderdag 14 februari 2008
Shanghai, het criminele China
Alweer veel te lang geleden sinds ik wat op mijn blog gezet heb, dus hier komt ie dan:
Na een aantal dagen in Hongze te hebben rondgescharreld, besloot ik naar Shanghai te gaan. Het was te gek in Hongze, maar op een gegeven moment wil je weer eens normaal met mensen kunnen praten.
Dus in de bus en op weg naar Shanghai. Eerst wilde ik deze stad overslaan, omdat het me zo'n standaard grote stad leek... En ik had gelijk. Ik nam na de bus de metro naar mijn hostel, waar ik een groep buitenlanders in mijn kamer ontmoette. Ze waren net van plan het een en ander te gaan bekijken en vroegen of ik mee wilde. Ik was eigenlijk totally wasted van mijn 9 uur durende busreis, maar het idee van de dag doorbrengen met engelspratende lui klonk te aantrekkelijk. Dus vrienden gemaakt en allerlei dingen gedaan. Vooral veel gelachen en die avond ook maar gelijk naar een bar gegaan. Dit gedrag zo'n 3 dagen volgehouden en toen had ik er genoeg van.
Shanghai is grappig en heel makkelijk. Veel makkelijker dan Beijing in mijn ogen. De bussen zijn zelfs in het engels. Helaas voel je je er ook automatisch een stuk onveiliger. Dat het onveilig is weet ik nu maar al te goed.
Gisteren stond ik bij een balie een kaartje te kopen voor een of andere lichtshow onder water (geld niet waard) toen ik wat vreems voelde. Standaard reactie is dan je camera naar je buik toe trekken en ik zag dat mijn tasje al helemaal openstond. Ook zag ik wie het deed, helaas kan je op zo'n moment niks doen. Maar mijn hart klopt nog steeds in mijn keel als ik eraan denk.
Dus nu nog voorzichtiger dan ooit te voren.
Gisteren had ook zo zijn leuke kanten. Na veel toeristische dingen gedaan te hebben met de groep had ik zin om weer eens gewoon wat te doen. Ik ging samen met een Fins meisje genaamd Riikka naar het treinstation om onze Amerikaanse vriendin uit te zwaaien. Ik had geen idee wat te doen, daarom deden we gewoon maar wat.
Eerst rongelopen en vervolgens een wildvreemde bus genomen. Na een tijdje rondgetouren in de buitenwijk van Shanghai zijn we op een willekeurige plek uitgestapt. Wij mazzelen, want dit bleek dus een stop te zijn met een locale vleesmarkt om de hoek. In het begin vond ik het op de markt wel grappig.. Ik zag allemaal vreemde dingen die in Hongze gegeten had. Riikka vond het moeilijk haar ogen te geloven, maar ik ben er blijkbaar alweer aan gewend. Tot we bij de kippenboer aankwamen. Deze was net een kip aan het verkopen: Kip aan de klant laten zien, die knikt ja. Kip op de weegschaal, man blijft knikken... Ik had ondertussen mijn camera te voorschijn gehaald, want ik vond het behoorlijk barbaars hoe die kip op de weegschaal gelegd werd. Toen uit het niets een schaar, gekakel, knip, stilte.. De poelier keek niet eens naar de kip toen hij het deed. Om eerlijk te zijn was dat best heavy om te zien en die avond maar geen kip gegeten. Ook nog aangevallen door een vis die het voor elkaar kreeg om uit zijn badkuip te springen, ik heb dus gigantisch genoten.
Maar eerlijk is eerlijk en de waarheid is dat ik het hier wel gezien heb. Daarom besloten morgenochtend naar Hangzhou te gaan. Deze stad ligt niet al te ver van Shanghai en lijkt me wel wat. Plan is om een dag of 3 daar door te brengen en dan weer een nieuw stadje op te zoeken in de richting van Xi an. Ik reis voor de verandering niet alleen, een Ierse jongen gaat toevallig ook en daarom besloten samen in de trein te stappen.
Nu dineren met Riikka, hopelijk kunnen we een locaal restaurantje vinden want je betaalt hier goud geld voor westers eten.
Volgende blog komt uit Zhejiang province hoofdstad: HANGZHOU!
Na een aantal dagen in Hongze te hebben rondgescharreld, besloot ik naar Shanghai te gaan. Het was te gek in Hongze, maar op een gegeven moment wil je weer eens normaal met mensen kunnen praten.
Dus in de bus en op weg naar Shanghai. Eerst wilde ik deze stad overslaan, omdat het me zo'n standaard grote stad leek... En ik had gelijk. Ik nam na de bus de metro naar mijn hostel, waar ik een groep buitenlanders in mijn kamer ontmoette. Ze waren net van plan het een en ander te gaan bekijken en vroegen of ik mee wilde. Ik was eigenlijk totally wasted van mijn 9 uur durende busreis, maar het idee van de dag doorbrengen met engelspratende lui klonk te aantrekkelijk. Dus vrienden gemaakt en allerlei dingen gedaan. Vooral veel gelachen en die avond ook maar gelijk naar een bar gegaan. Dit gedrag zo'n 3 dagen volgehouden en toen had ik er genoeg van.
Shanghai is grappig en heel makkelijk. Veel makkelijker dan Beijing in mijn ogen. De bussen zijn zelfs in het engels. Helaas voel je je er ook automatisch een stuk onveiliger. Dat het onveilig is weet ik nu maar al te goed.
Gisteren stond ik bij een balie een kaartje te kopen voor een of andere lichtshow onder water (geld niet waard) toen ik wat vreems voelde. Standaard reactie is dan je camera naar je buik toe trekken en ik zag dat mijn tasje al helemaal openstond. Ook zag ik wie het deed, helaas kan je op zo'n moment niks doen. Maar mijn hart klopt nog steeds in mijn keel als ik eraan denk.
Dus nu nog voorzichtiger dan ooit te voren.
Gisteren had ook zo zijn leuke kanten. Na veel toeristische dingen gedaan te hebben met de groep had ik zin om weer eens gewoon wat te doen. Ik ging samen met een Fins meisje genaamd Riikka naar het treinstation om onze Amerikaanse vriendin uit te zwaaien. Ik had geen idee wat te doen, daarom deden we gewoon maar wat.
Eerst rongelopen en vervolgens een wildvreemde bus genomen. Na een tijdje rondgetouren in de buitenwijk van Shanghai zijn we op een willekeurige plek uitgestapt. Wij mazzelen, want dit bleek dus een stop te zijn met een locale vleesmarkt om de hoek. In het begin vond ik het op de markt wel grappig.. Ik zag allemaal vreemde dingen die in Hongze gegeten had. Riikka vond het moeilijk haar ogen te geloven, maar ik ben er blijkbaar alweer aan gewend. Tot we bij de kippenboer aankwamen. Deze was net een kip aan het verkopen: Kip aan de klant laten zien, die knikt ja. Kip op de weegschaal, man blijft knikken... Ik had ondertussen mijn camera te voorschijn gehaald, want ik vond het behoorlijk barbaars hoe die kip op de weegschaal gelegd werd. Toen uit het niets een schaar, gekakel, knip, stilte.. De poelier keek niet eens naar de kip toen hij het deed. Om eerlijk te zijn was dat best heavy om te zien en die avond maar geen kip gegeten. Ook nog aangevallen door een vis die het voor elkaar kreeg om uit zijn badkuip te springen, ik heb dus gigantisch genoten.
Maar eerlijk is eerlijk en de waarheid is dat ik het hier wel gezien heb. Daarom besloten morgenochtend naar Hangzhou te gaan. Deze stad ligt niet al te ver van Shanghai en lijkt me wel wat. Plan is om een dag of 3 daar door te brengen en dan weer een nieuw stadje op te zoeken in de richting van Xi an. Ik reis voor de verandering niet alleen, een Ierse jongen gaat toevallig ook en daarom besloten samen in de trein te stappen.
Nu dineren met Riikka, hopelijk kunnen we een locaal restaurantje vinden want je betaalt hier goud geld voor westers eten.
Volgende blog komt uit Zhejiang province hoofdstad: HANGZHOU!
zondag 3 februari 2008
BBRRRR
BBRRRR, dit kunnen ze dus serieus niet uitspreken. Dus toen ik het zei keken ze me echt zo aan van... wat doe jij nou weer?
Even een paar dingetjes over hoe ik hier (over)leef.
Allereerst spreken hier nog minder mensen engels dus ben ik grootendeels afhankelijk van mijn twee vrienden Cherry en Michael.
Ik ben nu bij Michael thuis en zoals eerder vermeld is het erg koud!
Wat doe je als je het koud hebt? Goed aankleden, aangezien warm douchen hier geen optie is.
Wat had ik gister aan:
Thermoshirt, T-shirt, lange mouwen shirt, een vest van wol, leren jas. twee maal thermo ondergoed, spijkerbroek, handschoenen, drie paar sokken en sloffen.
Om eerlijk te zijn had ik het niet echt extreem koud.. Behalve dan mijn voeten.. Ik heb nog nooit zulke koude voeten gehad als toen!
Maarja genoeg over de kou.
Voedsel.
Wat eet je in Hong Ze? KFC is hier helaas geen optie en een Mac heb ik ook nog niet gezien. Ik heb tot nu toe elke lunch aan een grote ronde draaitafel gezeten en elk diner bij of Michael of Cherry thuis aangeschoven. De volgende dingen heb ik gegeten:
Inktvis, aal, een "nee het is geen mandarijn" (dit was de letterlijke betekenis van het woord dat men gebruikt voor deze vis)
En net niet geboren kuiken: zag er wel een beetje zielig uit, ganzenhoofd, varkenslever, eendennekken, zeewier en varkenspoten (goed voor de huid, schijnt)
Uiteraard lag er nog veel meer op de tafels, maar dit zijn toch wel enigszins aparte dingen om te eten.. en eerlijk gezegd, zijn ze ook te eten. Hoewel een eendennek, ganzenhoofd en varkenspoot voornamelijk uit bot bestaan, kan het toch een behoorlijke opgave zijn om jezelf te voorzien van het desbetreffende vlees. Met stokjes eten is zeer handig, zolang je rijst, noodles en ei eet.. Maar zodra er botten om de hoek komen kijken, zijn de rapen gaan.
Klein dingetje nog, mijn Chinese naam: 龙骑士
uit te spreken als Long tsjie sje.. De betekenis hou ik nog even voor me, maar misschien dat Daan het wel weet..
Even een paar dingetjes over hoe ik hier (over)leef.
Allereerst spreken hier nog minder mensen engels dus ben ik grootendeels afhankelijk van mijn twee vrienden Cherry en Michael.
Ik ben nu bij Michael thuis en zoals eerder vermeld is het erg koud!
Wat doe je als je het koud hebt? Goed aankleden, aangezien warm douchen hier geen optie is.
Wat had ik gister aan:
Thermoshirt, T-shirt, lange mouwen shirt, een vest van wol, leren jas. twee maal thermo ondergoed, spijkerbroek, handschoenen, drie paar sokken en sloffen.
Om eerlijk te zijn had ik het niet echt extreem koud.. Behalve dan mijn voeten.. Ik heb nog nooit zulke koude voeten gehad als toen!
Maarja genoeg over de kou.
Voedsel.
Wat eet je in Hong Ze? KFC is hier helaas geen optie en een Mac heb ik ook nog niet gezien. Ik heb tot nu toe elke lunch aan een grote ronde draaitafel gezeten en elk diner bij of Michael of Cherry thuis aangeschoven. De volgende dingen heb ik gegeten:
Inktvis, aal, een "nee het is geen mandarijn" (dit was de letterlijke betekenis van het woord dat men gebruikt voor deze vis)
En net niet geboren kuiken: zag er wel een beetje zielig uit, ganzenhoofd, varkenslever, eendennekken, zeewier en varkenspoten (goed voor de huid, schijnt)
Uiteraard lag er nog veel meer op de tafels, maar dit zijn toch wel enigszins aparte dingen om te eten.. en eerlijk gezegd, zijn ze ook te eten. Hoewel een eendennek, ganzenhoofd en varkenspoot voornamelijk uit bot bestaan, kan het toch een behoorlijke opgave zijn om jezelf te voorzien van het desbetreffende vlees. Met stokjes eten is zeer handig, zolang je rijst, noodles en ei eet.. Maar zodra er botten om de hoek komen kijken, zijn de rapen gaan.
Klein dingetje nog, mijn Chinese naam: 龙骑士
uit te spreken als Long tsjie sje.. De betekenis hou ik nog even voor me, maar misschien dat Daan het wel weet..
Eet veel bananen, bananen zijn gezond!
Donderdagavond ging ik dan eindelijk.. Weg van het vertrouwde Beijing, waar ik het maar ook zo goed naar mijn zin had. Op weg naar die onbekende plek, waar geen hond ooit van gehoord heeft: Hong Ze... Vraag me niet waar het ligt, maar het is ergens in China. Volgens mij enigszins in de buurt van Shang hai. Maar goed!
Dit is toch wel heel anders dan Beijing. Ik dacht dat ik arme mensen gezien had in Beijing, maar het blijkt dus dat iedereen daar rijk is.. In ieder geval rijk in verhouding met de mensen van het land.
Ik had lekker wat bananen gekocht en liep rond in de stad. Toen ik opeens iets aan mijn been voelde....
Bleek dus dat er twee kleine kinderen zich aan mijn voet hadden vastgeklampt. Gillen dat ze deden! Het duurde even voor ik doorhad dat ze een banaan wilden, die ik maar al te graag wilde doneren aan het goede doel. Wel apart om die kinderen zo gelukkig te zien met zoiets simpels.
Maar het is dus anders: In Beijing voelde ik me een buitenlander, veel mensen keken me aan en wilde met me op de foto.. Noem maar op! Maar hier.. Ik ben gewoon iemand van Mars in hun ogen. Zo lang en blauwe ogen.. Bestaat dat? Heb je echt krullen? Overal waar ik loop word ik met grote ogen aangekeken.
Ik kon alleen niet bij mijn grote vriendin Cherry slapen, aangezien haar moeder eerst dacht dat ik een meisje was.. Dus nu slaap ik bij een vriend van haar genaamd: Michael Jordan.. Dit is niet zijn echte naam.. Maar hij wilde een engelse naam en hij hield van basketbal.. Dus ik noem hem maar zo. Hele aardige jongen van ongeveer mijn leeftijd. Spreekt een aardig woordje engels en wil echt alles over Nederland weten. (hij vertelde me ook, dat hij voor mij nog nooit eerder met een buitenlander had gesproken)
Het is hier wel ijskoud.. Huizen worden niet verwarmd dus je hebt de gehele tijd je jas aan. Warm water hebben ze niet. Als je je wilt wassen zul je eerst water moeten koken op het fornuis, want met het koude water is het geen doen. Slapen? Even wennen, maar gewoon veel kleding aan doen en je redt het prima.
Vrienden en familie van Cherry en Michael zijn ook erg aardig en gastvrij: Zo was ik vandaag uitgenodigd voor een lunch. Allemaal volwassenen aan een ronde tafel. In het midden een grote glazen schijf vol voedsel dat de gehele tijd rondgedraaid werd.
Een van de mannen vroeg of ik witte wijn lustte en voor ik kon antwoorden stond er al een klein karafje voor me. De inhoud gelijk aan een groot wijnglas. Witte wijn in China is dus 42% en smaakt verdacht veel naar vodka.
Een toost voor onze Hollandse vriend werd er geroepen. Dus ik deed maar vrolijk mee. Maar een paar minuten later kwam de volgende toost, daarna weer.. en weer! Dit ging zo een tijdje door en ik was ondertussen aan mijn 3e karaf "wijn". Ik had gelukkig al snel door dat dit wel eens een tijdje kon gaan duren dus ik schonk mijn glaasjes niet al te vol.
De broer van Cherry proostte eigenlijk non stop met mij, terwijl hij steeds maar riep: Holland is very beautiful, I will go next year.
Cherry zei dat hij me dronken wilde voeren, helaas lukte dat niet zo goed aangezien hij zelf nogal snel dronken werd. Maar leuke ervaring!
Gisteren KTV (karaoke) gedaan en gelukkig voor hen waren er niet zoveel engels talige nummers. Maar heel gezellig en komisch. Lekker gegeten en het kost hier allemaal weer eens niks.
Vandaag het Hong Ze Lake gezien na de lunch. Best groot... maar het was erg mistig en je kon dus vrij weinig zien.
Ook nog gebasketballed met onze Jordon en wat vrienden van hem. Heel gezellig, maar mijn conditie is niet meer wat deze had moeten zijn. Gelukkig was ik wel de langste en had ik elke rebound zonder veel moeite. Daarna bij Cherry thuis gegeten en nu achter de pc bij Michael.
Ik kan hier trouwens foto's op mijn gmail zetten, iets wat ik morgen waarschijnlijk ga doen. Zodat hopelijk mijn kleine Nederlands kampioentje ze op picasa zet. Nu pitten!
Houdoe!
Dit is toch wel heel anders dan Beijing. Ik dacht dat ik arme mensen gezien had in Beijing, maar het blijkt dus dat iedereen daar rijk is.. In ieder geval rijk in verhouding met de mensen van het land.
Ik had lekker wat bananen gekocht en liep rond in de stad. Toen ik opeens iets aan mijn been voelde....
Bleek dus dat er twee kleine kinderen zich aan mijn voet hadden vastgeklampt. Gillen dat ze deden! Het duurde even voor ik doorhad dat ze een banaan wilden, die ik maar al te graag wilde doneren aan het goede doel. Wel apart om die kinderen zo gelukkig te zien met zoiets simpels.
Maar het is dus anders: In Beijing voelde ik me een buitenlander, veel mensen keken me aan en wilde met me op de foto.. Noem maar op! Maar hier.. Ik ben gewoon iemand van Mars in hun ogen. Zo lang en blauwe ogen.. Bestaat dat? Heb je echt krullen? Overal waar ik loop word ik met grote ogen aangekeken.
Ik kon alleen niet bij mijn grote vriendin Cherry slapen, aangezien haar moeder eerst dacht dat ik een meisje was.. Dus nu slaap ik bij een vriend van haar genaamd: Michael Jordan.. Dit is niet zijn echte naam.. Maar hij wilde een engelse naam en hij hield van basketbal.. Dus ik noem hem maar zo. Hele aardige jongen van ongeveer mijn leeftijd. Spreekt een aardig woordje engels en wil echt alles over Nederland weten. (hij vertelde me ook, dat hij voor mij nog nooit eerder met een buitenlander had gesproken)
Het is hier wel ijskoud.. Huizen worden niet verwarmd dus je hebt de gehele tijd je jas aan. Warm water hebben ze niet. Als je je wilt wassen zul je eerst water moeten koken op het fornuis, want met het koude water is het geen doen. Slapen? Even wennen, maar gewoon veel kleding aan doen en je redt het prima.
Vrienden en familie van Cherry en Michael zijn ook erg aardig en gastvrij: Zo was ik vandaag uitgenodigd voor een lunch. Allemaal volwassenen aan een ronde tafel. In het midden een grote glazen schijf vol voedsel dat de gehele tijd rondgedraaid werd.
Een van de mannen vroeg of ik witte wijn lustte en voor ik kon antwoorden stond er al een klein karafje voor me. De inhoud gelijk aan een groot wijnglas. Witte wijn in China is dus 42% en smaakt verdacht veel naar vodka.
Een toost voor onze Hollandse vriend werd er geroepen. Dus ik deed maar vrolijk mee. Maar een paar minuten later kwam de volgende toost, daarna weer.. en weer! Dit ging zo een tijdje door en ik was ondertussen aan mijn 3e karaf "wijn". Ik had gelukkig al snel door dat dit wel eens een tijdje kon gaan duren dus ik schonk mijn glaasjes niet al te vol.
De broer van Cherry proostte eigenlijk non stop met mij, terwijl hij steeds maar riep: Holland is very beautiful, I will go next year.
Cherry zei dat hij me dronken wilde voeren, helaas lukte dat niet zo goed aangezien hij zelf nogal snel dronken werd. Maar leuke ervaring!
Gisteren KTV (karaoke) gedaan en gelukkig voor hen waren er niet zoveel engels talige nummers. Maar heel gezellig en komisch. Lekker gegeten en het kost hier allemaal weer eens niks.
Vandaag het Hong Ze Lake gezien na de lunch. Best groot... maar het was erg mistig en je kon dus vrij weinig zien.
Ook nog gebasketballed met onze Jordon en wat vrienden van hem. Heel gezellig, maar mijn conditie is niet meer wat deze had moeten zijn. Gelukkig was ik wel de langste en had ik elke rebound zonder veel moeite. Daarna bij Cherry thuis gegeten en nu achter de pc bij Michael.
Ik kan hier trouwens foto's op mijn gmail zetten, iets wat ik morgen waarschijnlijk ga doen. Zodat hopelijk mijn kleine Nederlands kampioentje ze op picasa zet. Nu pitten!
Houdoe!
Abonneren op:
Posts (Atom)